Geschiedenis: van zorgkwekerij tot vereniging
De kas waar wij nu onze groenten verbouwen is jarenlang een zorgkwekerij geweest. Hier werden mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt begeleid en kregen zij de kans om in een rustige, groene omgeving ervaring op te doen. De kas was dus altijd al niet alleen een plek van groei en oogst, maar ook een symbool van verbinding en ontwikkeling.
Eigenaar was homeopaat Ton Jansen. Hij teelde groenten, fruit en geneeskrachtige kruiden op biologische wijze.
De huidige eigenaren willen het telen in de kas aan anderen overlaten. In eerste instantie is gekeken of een 'herenboerderij' mogelijk was, maar daarvoor bleek het perceel te klein. De initiatiefnemers hebben toen gezocht naar belangstellenden om samen een vereniging op te richten. Daar bleek veel belangstelling voor, zoals het krantenbericht onderaan en de foto's laten zien! En dat was het begin van Tuinderij Veenakker.
Artikel over gezamenlijk tuinieren in het AD Westland 16-01-2025:
Steeds meer mensen buffelen voor hun eigen voedsel in een kas: ‘Geeft zin aan het leven’
Steeds meer mensen hebben een moestuin onder glas. In Den Hoorn verbouwen straks naar verwachting dertig huishoudens samen voedsel in hun moestuin in een kas. Maar het is veel meer dan simpelweg groente en fruit verbouwen, verklapt hobby-tuinder Peter.
,,Het onkruid in de kas stond metershoog”, vertelt Peter Waaij (63, econoom). ,,We hebben alles er samen uitgetrokken. ’s Avonds ben je dan doodmoe, maar door dat buffelen voel je wel dat je gewerkt hebt.” Het is een van de redenen dat hij staat te popelen om aan de slag te gaan in de kas, op het randje bij Wateringen.
Allemaal verschillend
Deze kas staat al ruim twee jaar leeg. Maar daar komt nu verandering in: ‘gewone burgers’ gaan op dit stuk grond van 2000 vierkante meter hun eigen voedsel verbouwen. Trekker van de kar is Harry Doensen (66, gepensioneerd marketeer). ,,We zijn allemaal compleet verschillend, maar hebben dezelfde drive”, vertelt Peter, die in Rijswijk woont. Anoushka Vriend (59) uit Wateringen licht toe: ,,We hebben een hoogleraar, maar ook een logopedist.” Zelf runt ze een winkel in Delft met creatieve workshops.
In totaal is er ruimte voor maximaal dertig huishoudens. Er zijn al twaalf leden aangesloten en nog eens zo’n vijftig aanmeldingen binnengekomen. Zo’n animo voor moestuinieren onder glas vindt dr. ir. Jan Hassink niet verwonderlijk. Hij doet onderzoek aan de universiteit in Wageningen (WUR) naar zorglandbouw, groen en gezondheid en burgerinitiatieven. Hij ziet een enorme toename in het aantal initiatieven rond lokaal voedsel.
Volkstuincomplexen
In het Westland verschenen in 2019 de eerste ‘volkstuinen onder glas’. Sindsdien maakten ongeveer vijf kassen dezelfde transformatie door, zoals de Tuin van Gaia in Honselersdijk. Maar het fenomeen had in 2010 al de primeur in Almere, waar een glastuinbouwondernemer ermee begon omdat er lange wachtlijsten waren bij volkstuincomplexen.
Die zijn er nog steeds. Dat merkt Hagenees André (77), die al meer dan vijftig jaar een volkstuin heeft bij Nooit Gedacht aan de Laan van Wateringse Veld. Vooral onder mensen van buitenlandse afkomst is de vraag groot, merkt hij op: ,,Zij zijn gewend om zelf hun eten te verbouwen.”
Ook voor het telen onder glas is veel animo onder Nederlanders met buitenlandse wortels, maar dan specifiek vanwege de gunstigere teeltomstandigheden. Dat vertelt Richard van Wingerden (52) van Ons Kastuintje in Kwintsheul, waar op 18.000 vierkante meter meer dan 300 tuintjes worden verhuurd. Van Wingerden: ,,Zo’n 30 tot 40 procent van onze klanten zijn Surinamer. De groentes die je in Suriname kan telen, zoals kousenband en pepers, kan je hier niet buiten verbouwen.”